Onlangs nam ik deel aan een netwerkoverleg waar collega’s vanuit verschillende disciplines aan deel namen. Ik vertelde daar over de kracht van Hypnose en zo kwam ook de Hechtingstherapie aan de orde. Een van de collega’s daar merkte op  “Oh, die koelkastmoeders”. Ik schrok daar echt van en reageerde meteen “Dat mag je echt nooit meer zeggen!”. Het deed me beseffen dat er wellicht nog meer mensen zijn die een heel ander beeld hebben van hechtingsproblematiek en dat wil ik graag recht zetten.

Elke moeder hecht zich namelijk onherroepelijk aan haar kind. Zo heeft de natuur het bepaald. Ongeacht haar eigen achtergrond, haar relatie met haar eigen moeder, of ze liefdevol is groot gebracht of niet, zelfs wanneer ze is grootgebracht zonder een eigen moeder, hecht een moeder zich aan haar kind. Tenzij er gebeurtenissen hebben plaatsgevonden die een gezonde hechting in de weg staan. En in dat geval kan geen enkele andere vrouw, in diezelfde situatie, zich hechten aan haar kind.

Hechting Verstorende Gebeurtenissen noemen we dat dan. Om te kunnen bepalen of er sprake is van een verstoorde hechting beginnen we twee jaar voor de conceptie. We bekijken vervolgens of er Hechting Verstorende Gebeurtenissen hebben plaats gevonden tijdens de zwangerschap en ook de 4 jaar er na! Dat is dus een periode van bijna 7 jaar. En in 7 jaar tijd gebeurt er natuurlijk altijd wel wat. 

Gebeurtenissen die een gezonde hechting in de weg kunnen staan zijn bijvoorbeeld het overlijden van een dierbare of soms een miskraam. Maar ook wanneer de moeder zich veel zorgen maakt, angsten heeft of een depressie tijdens deze periode kan dat de hechting verstoren. Een slechte relatie met de vader zal de hechting ook niet bevorderen. Maar denk bijvoorbeeld ook aan situaties waarbij het kind in die eerste dagen, weken, maanden gescheiden is geweest van de moeder, bijvoorbeeld door ziekte van een van de twee. 

Een verstoorde hechting kan bij kinderen leiden tot allerlei klachten en het beperkt zich zeer zeker niet tot alleen vervelend of onhandelbaar gedrag. Zo hebben veel kinderen binnen de jeugdzorg last van hechtingsproblemen. Er is heel veel onderzoek gedaan naar kinderen met Astma en er blijkt een duidelijke correlatie tussen Astma en ongezonde hechting. Zo zijn er tevens heel veel onderzoeken gedaan naar de Hechtingstherapie, toegepast bij kinderen met astma, en daaruit blijkt dat 80% van de kinderen daarna medicijnvrij door het leven gaan. En als dit kan, dan vraag ik mij af, wat is er dan nog meer mogelijk?

Vaak ziet een moeder ergens wel dat “er iets mis is met het kind”, zelfs als ze haar vinger er niet direct op kan leggen. Vaak heeft ze toch het gevoel “dat dit kind anders is” of weet ze dat de relatie tussen haar en haar kind “niet zo liefdevol is”, ondanks dat ze toch van hem houdt.

Hoe mooi is het dan dat je dit als moeder alsnog kunt herstellen? Hoe waardevol is het dan om alsnog die relatie te verbeteren? Hoe geweldig is het dat je als moeder echt een deel van de problemen waar je kind mee worstelt op kunt lossen? Als moeder doe je dat toch gewoon, uit liefde voor je kind!